Bakterie i grzyby w jelitach

Clostridium

Badacz Bolte uważał, że chroniczna infekcja w jelitach może mieć podłoże autyzmu u niektórych dzieci. Postuluje się, że dotyczy to tych dzieci, które w przeszłości przechodziły intensywną antybiotykoterapię. Antybiotyki w znaczący sposób niszczą korzystną mikroflorę jelit i tworzą sprzyjające warunki dla kolonizowania ich przez patogeny.

Clostridium tetani to powszechna bakteria beztlenowa, która produkuje silne neurotoksyny. Prawidłowym miejscem ich transportu jest rdzeń kręgowy, jednak nerw błędny może transportować je do centralnego układu nerwowego, z pominięciem rdzenia. W mózgu neurotoksyna zakłóca działanie neuroprzekaźników i może powodować objawy autystyczne.

Dr Shaw opracował podobną do analizy metabolitów drożdżaków technikę analizy metabolitów clostridii. Okazało się, że u dzieci z zaburzeniami zachowania jest podwyższony kwas 3-(3,4-dihydroksyfenylo)-propionowy.

Terapie nakierowane na zmniejszenie ilości clostridii w jelitach mogą pomóc w redukcji zaburzeń autystycznych, jednak bakterie te mają zarodniki umożliwiające powtórną kolonizację tuż po leczeniu.

Źródło: Autism and the Human Gut Flora, M. Bingham; Food Microbial Sciences Unit, Science and Technology Centre, Earley Gate, University of Reading, Whiteknights Road, Reading, Berkshire, UK. RG6 6BZ

Clostridium difficile

Zakażenia Clostridium difficile dotyczą głównie osób hospitalizowanych oraz po antybiotykoterapii.

Badania diagnostyczne opierają się na:

• stwierdzeniu obecności Clostridium difficile w kale poprzez wykonanie posiewu lub poprzez wykrywanie antygenu lub produktów metabolizmu bakterii.
• wykrywaniu toksyn A i B odczynem aglutynacji lateksowej oraz w badaniu neutralizacji cytotoksyczności na hodowli komórkowej.

Arabinoza

Shaw, Kassen & Chaves zidentyfikowali wysokie poziomy arabinozy w moczu dzieci z autyzmem. Nieznana jest dokładna biologiczna funkcja arabinozy, ale powiązany z drożdżakami alkohol – arabinitol, jest wskaźnikiem biochemicznym drożdżycy. Istnieje hipoteza, że arabinitol produkowany przez drożdżaki jest absorbowany i konwertowany w wątrobie do arabinozy. Podwyższona arabinoza charakteryzuje też schizofreników i dzieci z zaburzeniami zachowania.

Zmniejszona intensywność objawów autystycznych po leczeniu przeciwgrzybicznym może być związana z obniżeniem się poziomu arabinozy i zwiększonej ilości połączeń neuronowych. Dyskutowano również o wpływie różnych witamin na aktywność candidy.

Źródło: Autism and the Human Gut Flora, M. Bingham; Food Microbial Sciences Unit, Science and Technology Centre, Earley Gate, University of Reading, Whiteknights Road, Reading, Berkshire, UK. RG6 6BZ

Candida

Problemy behawioralne powiązane z rozrostem Candida albicans to:

• splątanie toku myśli,
• hiperaktywność,
• problemy z koncentracją,
• łatwe wpadanie w złość,
• agresja.

Problemy zdrowotne to:

• bóle głowy i brzucha,
• zatwardzenia,
• bolesne gazy,
• uczucie zmęczenia i depresja.

Dr. William Shaw przeprowadził badania dotyczące wpływu drożdżaków na dzieci z autyzmem. Dzieci, które dobrze zareagowały na leczenie przeciwgrzybiczne wykazywały obecność w moczu metabolitów wytwarzanych przez drożdżaki.

Dr. Shaw oraz jego współpracownicy zauważyli zmniejszenie poziomu kwasów organicznych w moczu oraz zmniejszoną hiperaktywność i skłonność do autostymulacji, stereotypowych zachowań, jak również lepszy kontakt wzrokowy, rozwój mowy i zwiększoną koncentrację.

Źródło: The Candida Yeast-Autism Connection; Stephen M. Edelson, Ph.D. Center for the Study of Autism, Salem, Oregon.

TEST ŚLINOWY

Najprostszy test pokazujący czy występuje przerost drożdżaków Candidia można wykonać samodzielnie w domu. Rano, po przebudzeniu, należy splunąć do szklanki z czystą wodą.

Ślina osoby zdrowej będzie unosić się na górze i powoli rozpuści się w wodzie bez tworzenia smug i bez opadania. Zazwyczaj jest kilka pęcherzyków powietrza.

Ślina osoby z kandydozą będzie mieć jedną lub więcej cech, które wskazują na przerost Candida albicans:

• gęsta i opada na dno szklanki;
• tworzy coś w rodzaju mgiełki, odnóg, białych strzępów, smug;
• słabe plamki zawieszone w wodzie.

Im więcej ciągnącej się zawiesiny, smug itp. tym większy przerost Candida albicans.

BADANIA NA NOSICIELSTWO

• Istnieją również testy mierzące poziom podwyższenia IgM i IgG Candida. Przeciwciała IgM wskazują na infekcję we wczesnym etapie, a wyniki IgG wskazują na aktywnie trwającą infekcję lub wystąpienie zakażenia w przeszłości.

• Istnieje również test dający 100% pewność wyniku. Jest on wykonywany z próbki krwi chorego. To badanie molekularne oparte na wykrywaniu DNA patogenu we krwi. Jest ono wysoce specyficzne i pozwala wykryć nawet niewielkie ilości chorobotwórczych grzybów w organizmie. Wykonanie takiego badania jest już możliwe w Polsce.