Autyzm u dzieci

Autyzm dziecięcy, zgodnie z klasyfikacją WHO z 1992 roku należy do grupy całościowych zaburzeń rozwojowych.

W klasyfikacji połączono cztery całościowe zaburzenia rozwoju:

• zaburzenie autystyczne,
• zaburzenie Aspergera,
• dziecięce zaburzenie dezintegracyjne,
• całościowe zaburzenia rozwojowe, niezdiagnozowane inaczej,

w jedno zaburzenie ze spektrum autyzmu (ang. autism spectrum disorder - ASD bądź ASDs).

Autyzm jest zaburzeniem neurorozwojowym, w którym występują:

• nieprawidłowe interreakcje społeczne,
• zaburzenia komunikacji (np. dosłowne powtarzanie zasłyszanych zdań, niewykorzystanie mimiki do kompensacji niedoskonałości przekazu werbalnego),
• nieprawidłowe wzorce zachowania i zainteresowań (np. ograniczone i stereotypowe czynności, monotonia, nieumiejętność podejmowania zabawy „na niby”).

Dawniej choroby ze spektrum autyzmu uważano za rzadko występujące. Przez ostatnie 20 lat ich częstość zwiększyła się ponad 10-krotnie, do ok. 6,5/1000 dzieci.

Obecnie w Stanach Zjednoczonych wśród dzieci w przedziale 2-5 lat, 1 na 30 chłopców i 1 na 50 dziewczynek ma zdiagnozowane zaburzenie ze spektrum autyzmu.

Źródło: Psychiatria Polska, 2012, tom XLVI, numer 2, strony 249–259, „Polska wersja wywiadu do diagnozowania autyzmu ADI-R” (Autism Diagnostic Interview – Revised).

Zmiana środowiska chemicznego, fizycznego
i mikrobiologicznego

Badania prowadzone w latach 1980-2000 silnie wskazują na środowisko jako możliwą i prawdopodobną przyczynę autyzmu. Jest wiele doskonale udokumentowanych przypadków, gdzie ekspozycja na toksyny środowiskowe miała wpływ na powstanie zaburzenia.

Wykazano że zamieszkiwanie w mieście w porównaniu z zamieszkiwaniem we wsi ma związek ze wzrostem przypadków autyzmu. Na przykładzie badań przeprowadzonych w Teksasie wykazano, że ilość przypadków dzieci z ASD w środowisku miejskim była ponad 4,5 razy większa niż ilość takich przypadków w środowisku wiejskim.

Niektóre czynniki środowiskowe mają efekt na dziecko za pośrednictwem matki.

Niektóre leki zażywane w ciąży zwiększają prawdopodobieństwo ASD u dziecka. Znane czynniki to palenie papierosów przez matkę i lek talidomid: 4% szwedzkich ofiar tego leku spełniało kryteria autyzmu. Ekspozycja płodu na alkohol spożywany przez matkę w nadmiarze również jest wiązany z rozwojem autyzmu. Zwiększona częstotliwość ASD (11,4%) występuje u dzieci, które w życiu płodowym były narażone na działanie kokainy.

Leki na receptę również stanowią czynnik ryzyka. Leki przeciwdrgawkowe przyjmowane przez matkę (szczególnie walproinian sodu) mogą spowodować autystyczne zachowania u potomstwa; w badaniach wykazano, że 81% dzieci po ekspozycji na te leki, przejawiały zachowania autystyczne; 77% miało opóźniony rozwój.

Źródło: „Autism, Brain and Environment” Richard Lathe, London, 2006.